Z dysleksją zmaga się coraz więcej dzieci. Dla wielu rodziców to pojęcie oznacza jakąś dysfunkcję i nieprawidłowy rozwój. Zwłaszcza tych, którzy bliżej nie przyjrzeli się temu zjawisku. Czym tak naprawdę jest dysleksja? Jak wspierać dziecko, gdy ma tę przypadłość? Czy trzeba je traktować inaczej? Wszystko wyjaśni się po przeczytaniu tego tekstu!
Dysleksja – definicja
Dysleksja objawia się problemami z czytaniem. Mimo że dziecko zna już wszystkie litery i umiejętnie składa zdania. Z reguły największą trudność sprawiają mu długie i zawiłe treści bądź słowa, które ciężko sobie wyobrazić. Należy zaznaczyć, że dyslektycy w trakcie czytania tekst widzą w formie obrazu. Dlatego niektóre znaki, czy nieznane wyrażenia prowadzą do dezorientacji. W związku z tym dziecko czyta tylko do momentu, w którym całość składa się w jedną spójność. Natomiast, gdy wyobraźnia nie nadąża za przyswajaną treścią, to umysł dziecka wypiera świadomość, że dane słowa czy znaki w ogóle istnieją. Niestety tym sposobem tekst przestaje mieć sens. Ostatecznie dziecko zniechęca się do dalszej nauki, ponieważ nawet największe wysiłki nie przynoszą oczekiwanych rezultatów.
Jak wspierać dziecko z dysleksją?
Dysleksja może być przeszkodą w codziennym funkcjonowaniu. Szczególnie w szkole, bowiem dziecko z tą przypadłością czyta wolniej i większą trudność sprawia mu zrozumienie tekstu. W takiej sytuacji bardzo ważną rolę odgrywają rodzice. To oni powinni wspierać dziecko i pracować z nim również w domu. Pomocne może być też rodzeństwo, któremu czytanie nie sprawia żadnego problemu. Mały dyslektyk potrzebuje sporej ilości uwagi, a skutecznym sposobem na pobudzenie chęci do działania są pochwały. Jeżeli będzie widział, że jego starania zostały docenione i udało mu się wykonać konkretne zadanie, to znacznie chętniej zabierze się do kolejnego i szybko się nie podda. Niemniej istotne jest też to, że dziecko z dysleksją ma problemy z koncentracją przez dłuższy czas. Nie może więc pracować bez przerwy. Jednak te muszą być z góry ustalone i ściśle przestrzegane, ponieważ w innym wypadku dziecko się rozleniwi i zacznie próbować wymuszać coraz to dłuższe i częstsze odpoczynki od nauki.
Co więcej, każdy rodzic doskonale zdaje sobie sprawę, jak dziecko potrafi być spostrzegawcze. Z całą pewnością więc zauważy, że wyróżnia się na tle rówieśników. W takiej sytuacji pod żadnym pozorem nie można próbować mu wmawiać, że jest inaczej. Dziecku koniecznie trzeba wytłumaczyć, czym jest dysleksja i zaznaczyć, że nie ma się czego wstydzić. Z drugiej strony nie można go też porównywać do innych uczniów, ponieważ zacznie wątpić w siebie i swoje możliwości. Dzieci z dysleksją są znacznie wrażliwsze niż pozostałe. Są też ciekawe i mało odporne na krzywdę innych. Ponadto ich zmysły są bardziej wyostrzone, przez wzgląd na to, że wykorzystują je wszystkie w procesie myślowym. Pracując z pociechą w domu, należy uzbroić się w cierpliwość. Na dziecko nie można naciskać, jeżeli coś mu nie wychodzi.